جوشکاری فولاد گالوانیزه شده، فرآیندی دشوار یا غیر ممکن؟

زمان مطالعه: 3 دقیقه

سال‌هاست که جوشکاری فولاد گالوانیزه وِجههٔ بدی به خود گرفته است و علت آن هم دود و بخار ناشی از این کار است که طی جوشکاری ایجاد شده و می‌تواند برای سلامت جوشکار بسیار خطرناک باشد. در حالی که اتمام جوشکاری یا فرآوری قبل از گالوانیزه سازی فولاد ایده خوبی است (موجب مقاومت بیشتر محصول در برابر پوسیدگی و زنگ زدگی می‌شود)، در برخی شرایط، گالوانیزه سازی فولاد را باید بعد از جوشکاری انجام دهند.

مطابق معمول، این بسیار مهم است تا به‌منظور حصول اطمینان از حفظ سلامت نیروی جوشکار، قبل از شروع کار، تحقیقات خود را انجام دهید تا ضمن حفظ سلامتی، جوشکاری با کیفیت مد نظر شما حاصل شود.

فایل صوتی این مطلب

حفاظت شخصی برای جوشکاری فولاد گالوانیزه

در درجه اول، هنگام جوشکاری فولاد گالوانیزه، تجهیزات حفاظتی شخصی مناسب باید مورد استفاده قرار گیرد. این تجهیزات، بسته به شرایط، شامل کلاه ایمنی، دستکش، ژاکت چرمی، و کفش ایمنی دارای پنجه فلزی می‌شود. بااین‌حال، برخلاف سایر جوشکاری‌های معمول، جوشکاری فولاد گالوانیزه به یک نوع تجهیزات محافظتی شخصی دیگر نیاز دارد که آن، ماسک اکسیژن است.

هنگام جوشکاری فولاد گالوانیزه، به‌منظور جلوگیری از تنفس و استشمام دود و بخار اکسید روی، وجود یک ماسک اکسیژن ضروری است. تنفس این ماده می‌تواند موجب بیماری تب دود فلزی شود. قرار گرفتن بیش‌ازحد در معرض روی اکسید از طریق سیستم تنفسی موجب آنفلوانزا با علائم شدید می‌شود. این قرار گرفتن بیش از حد در معرض روی اکسید حتی می‌تواند منجر به مرگ شود. همچنین، عقلانی است تا حتی هنگام استفاده از ماسک اکسیژن، در فضایی با تهویهٔ مناسب جوشکاری کنیم.

چگونه جوشکاری با کیفیتی داشته باشیم؟

جوشکاری فولاد گالوانیزه می‌تواند موجب ایجاد مشکلاتی به غیر از خطرات سلامتی شود. پوشش رویی موجود بر روی فولادهای گالوانیزه می‌تواند جوشکاری را به خطر بیندازد. این پوشش، نفوذ را مشکل‌تر می‌سازد و می‌تواند منجر به ایجاد منافذ و تخلخل در جوش شود. فقدان همجوشی در پنجه‌های جوش نیز امر رایجی است. به‌منظور کاهش این خطرات، تکنیک و فرایندهای جوشکاری مناسب باید مورد استفاده قرار گیرند.

در صورت امکان، قبل از جوشکاری، پوشش رویی اطراف نقطهٔ جوشکاری را از بین ببرید. در غیر این صورت، از یک مادهٔ پرکننده که به‌منظور استفاده بر روی مواد پوشش داده شده با روی ساخته شده، استفاده کنید.

یکی دیگر از عواملی که به یک جوشکاری با کیفیت کمک می‌کند، نوع فرایند گالوانیزه سازی است که برای پوشش فولاد مورد استفاده قرار می‌گیرد. روش‌های مختلف گالوانیزه سازی، ضخامت متفاوتی از پوشش روی را بر سطح فولاد از خود بجای می‌گذارند.

فولاد گالوانیزه شده به روش گرم و روش اسپری پوشش حرارتی روی، معمولاً پوشش ضخیم‌تری نسبت به روش آبکاری الکترولیتی دارند، اما از طرفی دیگر، انتخاب یک فولاد آبکاری شده به روش الکترولیتی می‌تواند منجر به جوشکاری بهتری نسبت دو روش دیگر شود. همچنین، فولاد آبکاری شدهٔ الکترولیتی پوشش بسیار یکنواخت‌تری دارد که هنگام بکار گیری جوشکاری خودکار، بسیار مهم است.

جلوگیری از پوسیدگی و زنگ زدگی هنگام جوشکاری فولاد گالوانیزه

یکی دیگر از دشواری‌ها هنگام جوشکاری فولاد گالوانیزه، حفظ مقاومت در برابر پوسیدگی و زنگ زدگی بعد از جوشکاری است. هنگامی که فولاد گالوانیزه جوشکاری می‌شود، پوشش رویی نقطهٔ جوش خورده و اطراف آن از بین می‌رود و آن بخش بدون پوشش و محافظت نشده باقی می‌ماند. در نتیجه، آن نقطهٔ بدون پوشش، دچار نقص جوشکاری می‌شود. در صورتی که همچنان پس از جوشکاری، نیاز به مقاومت در برابر پوسیدگی باشد، یک فرایند پسا جوشکاری مثل نقاشی یا گالوانیزه سازی دوباره باید مورد استفاده قرار گیرد.

جوشکاری فولاد گالوانیزه را می‌توان به‌صورت امن و مؤثر انجام داد، و از این رو یکسری سنجش‌های مهم وجود دارد که باید در نظر گرفته شوند. برای این نوع جوشکاری به شیوهٔ امن، نکات امنیتی را باید به‌دقت رعایت کرد و به‌منظور حفاظت از جوشکاران در برابر مواد خطرناکی همچون بخارهای سمی، باید از تجهیزات محافظتی شخصی مناسب استفاده شود.

همچنین، این بسیار مهم است تا به جزئیات کار، همچون روش گالوانیزه سازی، محیط جوشکاری قطعات، فرایند جوشکاری مورد استفاده و معیارهای ارزیابی جوشکاری آگاه باشید. زمانی که تمام این موارد را در نظر گرفتید، این سبک از جوشکاری می‌تواند امری بسیار امکان پذیر و عاری از خطر باشد.